KIND
Want zoals alle vaders en moeder weten is de liefde voor je kind onvoorwaardelijk. Er zijn voorbeelden die het tegendeel bewijzen, maar dat zijn excessen van mensen die waarschijnlijk zelf een waardeloze jeugd hebben doorgemaakt. Zodra je kind is geboren weet je dat je zelf op de tweede plek staat. Er wijkt een hoop eigenbelang voor je kind en niet eens met moeite.
Moeiteloos laat je je eigen wil varen in het belang van je kind. Naarmate ze ouder worden kan je weer het een en ander oppakken, maar zeker in het begin, als ze nog een babytje zijn dan is het incasseren. Als ze ouder worden neemt de liefde niet af, maar ze worden volwassen en als het goed is gaan ze volwassen gedrag vertonen. Dus start de fase van het loslaten. Ook loslaten is liefde. Maar reken maar dat wanneer ze je nodig hebben je er ook voor ze zal zijn. Je wil er graag voor ze zijn. Ze zijn het hart wat buiten jou voortleeft.
RELATIE
Een relatie is keihard werken. Het komt echt niet aanwaaien. De eerste periode natuurlijk wel. Op het moment dat je verliefd bent gaat alles vanzelf, maar na een paar jaar verslapt de aandacht omdat die eerste heftige verliefdheid voorbij is. Ook hierin zit het in de kleine dingetje. Een briefje in de lunchbox of een bloemetje op z’n tijd. Koken voor de ander en samen naar de film. Zeker in relaties waar kinderen zijn kost het veel energie om alles toch harmonieus en liefdevol te laten verlopen. Iedereen weet dat je elkaar even uit het oog verliest zodra er een kind wordt geboren.
Het is zaak elkaar niet helemaal te verliezen. Ik ken ook gevallen waarbij er wordt gekozen voor een kind om de relatie te redden. Nou succes zeggen we dan maar. Dit is zelden een goed idee. De beste relaties bestaan uit mensen die elkaar respecteren en iets voor de ander overhebben.
Comments
(There are currently no comments for this post.)
(Comments are disabled for this post.)